Verjaring en stuiting van een vordering

In het recht gelden diverse verjaringstermijnen.

Er geldt een algemene verjaringstermijn van 20 jaar, voor zover de wet geen andere verjaringstermijn bepaalt. In de meeste gevallen verloopt een rechtsvordering echter al na 5 jaar, of zelfs minder. Wanneer deze termijn begint te lopen hangt af van de aard van rechtsvordering.

Hieronder volgen enkele voorbeelden van een verjaringstermijn van 5 jaar.

–           rechtsvorderingen tot nakoming van een verbintenis. Een rechtsvordering tot      nakoming van een verbintenis uit overeenkomst (zoals een overeenkomst uit geldlening);

–           rechtsvorderingen tot betaling van renten van geldsommen, lijfrenten,      dividenden, huren, en alles wat binnen een jaar of op een korter termijn moet   worden betaald;

–           Rechtsvordering van schade of betaling van boete.

Afwijkende verjaringstermijnen:

–           ontslagrecht, belastingrecht en consumentenkoop Een vordering tot betaling van           de koopprijs bij consumentenkoop verjaart al na 2 jaar.

De bevoegdheid van het executeren van een vonnis verjaart 20 jaar na de dag van het vonnis. Nota bene: de verjaringstermijn bedraagt echter 5 jaar voor wat betreft hetgeen volgens het vonnis in een jaar of op kortere termijn moet worden betaald. Dit betreft veelal de verschuldigde rente. Renten die uit hoofde van een vonnis jaarlijks of korter zijn verschuldigd verjaren dus door verloop van 5 jaar.

De verjaring van een vordering kan in bepaalde gevallen onder meer worden gestuit door een schriftelijke mededeling waarin de schuldeiser zich ondubbelzinnig zijn recht op nakoming voorbehoudt. Die schriftelijke mededeling moet een voldoende duidelijke waarschuwing aan de schuldenaar inhouden dat hij, ook na het verstrijken van de verjaringstermijn, rekening ermee moet houden dat hij de beschikking houdt over zijn gegevens en bewijsmateriaal, zodat hij zich tegen een dan mogelijkerwijs alsnog door de schuldeiser ingestelde vordering behoorlijk kan verweren. Bij beoordeling of de mededeling aan de wettelijke eisen voldoet moet niet alleen gekeken worden naar de wijze waarop de mededeling is geformuleerd maar ook op de context waarbinnen de mededeling wordt gedaan en op de overige omstandigheden van het geval. Gerechtshof Den Bosch, 27 februari 2018, ECLI:NL:GHSHE:2018:823

Publicatie: 15 november 2019